Acaba Hangisi Doğru??????

 

 

Son günlerde basılı ve sosyal medyada yapılan, Orwell ve Huxley karşılaştırılması üzerinden günümüz dünyasının koşullarının değerlendirilmesi çok ilgimi çekti…..

Aldous Huxley “Cesur Yeni Dünya” ve George Orwell “Bin Dokuz Yüz Seksen Dört” adlı futuristik kitaplarında yeni zamanlarda insanları bekleyen dünya düzeni ile ilgili tahminler yapmışlar ve  insanlığın mutsuz ve dejenere hale geleceğini ön görmüşlerdi…..

Bu karşılaştırmalardan yola çıkarak “binlerce yıllık tarih boyunca insanlar sanki şimdikinden daha mutluymuş” gibi bir çok yazılar yazılıyor…..

Acaba hangisi doğru??????

 

21. yüzyılda yaşayanlar diğer yüzyıllarda yaşayanlardan daha mı mutsuz??????

Başta kutsal kitaplar, ayetler, hadisler hep insanlığın daha iyi olması, dünya ve ahiret mutluluğunu sağlamaları konusunda yol göstermişler.

Platon, Konfüçyüs, Mevlana gibi dünyanın dört bir yanında ve farklı yüzyıllarda yaşamış olan filozofların sözlerinden de insanlığın her zaman mutlu veya mutsuz olmak için bir çok nedeni olduğunu anlıyoruz…..

Ve tüm zamanlarda mutluluğun sırları birbirine benziyor…..

·     İçtenlik, alçakgönüllülük, karşısındakine değer verme, saygılı olma, empati duyma, olumluya odaklanma, hatalı olduğunda kabul etme, anlayışlı ve hoşgörülü olma yaklaşımlarının iyi bir iletişim için çok önemli olduğunu,

·   Hangi dilde olursa olsun konuşurken “günaydın, ne dersiniz, lütfen, teşekkür ederim, özür dilerim, rica ederim, hoşçakalın”  gibi veya benzer “sihirli sözcükler” kullanmanın gönül kapılarını açmaya yardımcı olduğunu,

·   “Siz” diye hitap etmenin, anlaşılır, açık ve net konuşmaya özen göstermenin, olumlu, yapıcı, gelişimi destekleyici olmanın, yumuşak ve sakin bir ses tonunun çatışmayı önlediğini ve işbirliğini kolaylaştırdığını,  

·       Canlı, neşeli, enerjik bir ses tonunun insanlar üzerinde olumlu etki bıraktığını,

·    Yaptığı işe gönül veren adeta adanmış olarak işini yapan ve işinin ustası olan, kişilerin saygı gördüğünü,

·     İnsanların öncelikle huzur ve güven aradığını,

 

Filozofların, şairlerin, yazarların bize ulaşan şiir, hikaye, anekdot ve kıssalarından hisse olarak alıyoruz…… 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

20. yüzyıl Türk edebiyatının önemli şairlerinden Behçet NECATİGİL’in şiiri ne kadar zariftir ve zamansızdır aslında……

Sevgilerde

Sevgileri yarınlara bıraktınız, çekingen, tutuk, saygılı,
Bütün yakınlarınız, sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden (siz böyle olsun istemezdiniz),
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi,
Kalbinizi dolduran duygular kalbinizde kaldı....
Siz geniş zamanlar umuyordunuz,
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklınıza gelmezdi,
Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı gecelerde ve yalnız,
Vermeye az buldunuz yahut vaktiniz olmadı....