Hepimiz zaman zaman
birilerine kızar, öfkelenir, tavır koyarız, kin duyarız hatta nefret ederiz……..
Bu duygu durumumuz bazen
kısa sürer, bazen uzatırız belki günlerce belki yıllarca….
Böyle uzatmaya meyilli
olduğum zamanlarda, aklıma meşhur “çürük yumurta (ya da patates)" anekdotunu getirir, duygu durumumu tekrar değerlendirip olumlu yönde şekillendirmeye
çalışırım…..
Anekdot şöyle;
Bir lise öğretmeni
öğrencilerine, onlar için hayat deneyimi olacak bir role-play (canlandırma) yapma önerisinde bulunur.
Öğrenciler bu öneriyi heyecanla kabul ederler.
"Öyleyse yarın hepiniz
birer plastik torba ve 20’şer tane çok haşlanmış yumurta getireceksiniz” der öğretmen gülümseyerek.
Ertesi sabah öğrenciler,
sıralarının üzerindeki haşlanmış yumurtalar, torba ve meraklı gözleriyle
öğretmenin söyleyeceklerini beklemektedirler.
Öğretmen, “şimdi, bugüne
dek affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir yumurta alınız ve o kişinin
ismini yumurtanın kabuğunun üzerine yazıp torbaya koyunuz” diye açıklama
yapar…… Bazı öğrenciler üçer-beşer tane yumurtanın üzerine isim yazıp torbaya koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzını kadar dolmuştur.
Öğretmen ikinci
açıklamasını yapar ve “bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbayı
hep yanınızda taşıyacaksınız” der.
Aradan bir hafta geçmeden
öğrenciler, “öğretmenim bu kadar ağır torbayı her yere taşımak çok zor”, “öğretmenim,
yumurtalar kokmaya başladı, çevremizdeki insanlar rahatsız oluyorlar”, “öğretmenim hem
sıkıldık, hem de yorulduk” diyerek şikayete başlarlar.
Öğretmen gülümseyerek
öğrencilerine şu dersi verir; görüyorsunuz ki, affetmeyerek aslında kendimizi
cezalandırıyoruz, ruhumuzu ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz ve affetmeyi
karşımızdakine bir iyilik olarak düşünüyoruz.
Halbuki affetmek en başta
kendimize yaptığımız bir iyiliktir, duygularımızı ve bizi özgürleştirir……
Bu anekdot, kızgın, kırgın anlarımda duygu durumumu
yönetebilme konusunda beni her zaman olumlu yönde etkiler. Ama itiraf ediyorum, bazen uzun süre taşıdığım yumurtalar oluyor maalesef…..
şahane bir hikaye bu. ne kadar doğru. oysa... ömür boyu bu yükle yaşayanlar var.
YanıtlaSilsahiden çok fena.
Keyif Veren Bir Paylaşım, Emeğinize Sağlık
YanıtlaSilOlgun insan affetmeyi borç, iyilik etmeyi farz olarak kabul eder.
YanıtlaSil