İyilik Yap, Kafasına At, İzi Kalsın.....

 

 

 

 

 

"İyilik yap, denize at. Balık bilmezse halik bilir." derler ya.....

Üzüldüğüm, kırıldığım, ve sabrımın tükendiği zamanlarda  ben de diyorum ki, "iyilik yap kafasına at" ki bazı nankör balıklar inkar edemesinler......
Durup dururken nereden çıktı bu yapılan iyiliklerin peşine düşmek demeyin sakın....
Çevremizde bu kadar çok vefasız, ihanetçi, fesat, kötü kalpli insan olunca iyiliğe dayalı yaşam felsefemiz sık sık sarsıntılara maruz kalıyor.
Hangi yaşta ve deneyim sahibi olursak olalım, geçmiş tecrübelerden ders almamışçasına, farkında olmadan böyle kötü kalpli, kötü niyetli insanları hiç şüphe etmeden hayatımıza sokabiliyor hatta başrol bile verebiliyoruz. Geriye dönüp baktığımızda, aslında bardağın taştığı o ana kadar bir çok sinyal aldığımızı, yılanın sokmadan önce tısladığını da fark ediyoruz sonra.
Salaklığın ve basiretsizliğin dik alası olan bu halimize “iyi niyetim suistimal edildi” diyoruz özetle.

 

 

Sonra da  bu değmeyecek insanlar neden hayatımda diye günlerce figan feveran edip kendimizi yiyoruz......

Uygulayamayacağınız bir tavsiye; çevrenizdeki parazit ve saldırgan insanları hemen atın, temizlik yapın, çöp ev gibi gereksiz bir sürü kişiyi tıkıştırmayın biricik ve kıymetli hayatınıza.

Uygulanabilir bir tavsiye; panzehir olarak müziğe, felsefeye, edebiyata sarılın.

Doğru bildiğimiz yolda devam ederken uyanık olamasak ta filozof olma ihtimalimiz artar.....
Ne güzel????

İyi olmak, iyilik yapmak, iyimser olmak çaba sarf etmeden ve görece olarak daha kolay gerçekleştirilecek bir felsefe iken  büyük çoğunluğun zor olan kötü olmayı seçmesi çok anlamsız geliyor ama henüz tıp bu konuda yeterli bilimsel bir açıklama yapmamış olsa da galiba bu insanların kalplerinin kara olması DNA'larında olan bir gerçek.....  

 

 

 

 

 

 

 

Yine aklıma bir anekdot geldi.....

Vakti zamanında adamın biri, devesine binmiş çölde giderken susuzluktan dudakları kurumuş ve yerde perişan yatan bir yolcuya rastlamış. Yerde yatan adam “su ver” demiş inleyerek.....

Adam devesinden inmiş ve heybesindeki suyu ona vermiş. Kana kana su içen adam susuzluğunu giderdikten sonra hızla devenin sahibini itmiş ve deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış.

Bu duruma hayret eden adam, hırsızın arkasından “hey yolcu, tamam deveyi al git ama bu olayı sakın başkalarına anlatma” diye seslenmiş.

Bu isteği tuhaf bulan hırsız biraz duraklamış ve “neden” diye sormuş.

Devesini hırsıza kaptıran adam, vakur bir sesle “eğer bunu başkalarına anlatırsan bu her yerde duyulur ve insanlar bir daha çölde susuz kalmış birini gördüklerinde ona asla yardım etmezler.” demiş……

 

 

 

 

Vallahi bu satırları yazarken bile, o kadar çok kişi "aslında tanımlanmış iş alanımda olmayan konularda" yardım istedi ki ve ben yine onları mutlu etmek adına istediklerini yapmak için çaba sarfettim.

Gülüyorum ağlanacak halime. İçimden bir ses neden sen uğraşıyorsun böyle, sana kimse kılını kıpırdatmazken, sürekli yokuş yaparken diyor ve devam ediyor salak, salak, salak, salak yankılanıyor.....

 

Kıssadan hisse; İyilik yap, denize at. Balık bilmezse halik bilir......