Misafir Ol Gel Bana......

Ne güzeldir sevdiğimiz, değer verdiğimiz ve güven duyduğumuz insanlara evimizin, gönlümüzün kapılarını açarak misafir edip ağırlamak.....
Bu değerli ve güzel insanlara her şeyin en iyisini ve güzelini sunabilmek için bir kaç gün önceden hazırlıklara başlarım......

Öncelikle evimin daha temiz ve bakımlı olması için çaba gösterir ardından yemek veya çay menüsü için araştırmalar daha doğrusu mesleki alışkanlık olarak “literatür çalışması” yaparım.
Bundan 3-5 yıl once, yıllardır kullanılmaktan yıpranmış ve çeşitli mutfak malzemeleri dökülmesinden sayfaları beneklenmiş, lise ikinci sınıftan beri kullandığım emektar "yemek tarifleri defterim"  ve gazetelerin dağıttığı yemek dergilerinden çalışarak menüyü belirlerdim. Şimdi onlar kitaplığımızın bir çekmecesinde tarihi değeri olan eserler statüsünde koruma altındalar......

Çünkü artık arama motorları ile internetten istediğim pasta, börek veya yemeğin tarifini, yapılışını, fotoğraflarını ve video görsellerini bulabiliyorum. Sağolsun bir çok blog yazarı, tarifleri yazarken önemli püf noktalarını da yazıyor.

Bir kaç saat internette dolaşarak ne yapacağıma karar veriyorum……

Misafirler gelmeden bir gün önce gerekli malzemenin alışverişine gidiyorum....
O kadar titiz davranmama rağmen mutlaka en önemli bir iki malzemeyi almadan eve gelince eşime en sevimli halimle "hayatım, yumurta ve taze soğan almayı unutmuşum, ne yapalım?" diye soruyorum. Sessizce ya sabır çekip ters bir bakış fırlatarak en yakın marketin yolunu tutuyor sağolsun.....

Sonraaaaaa "ya Allah, ya Bismillah" diyerek mutfağa giriyorum ve hummalı bir şekilde çalışmaya başlıyorum……

 

Yetiştiremeyeceğim paniğiyle saatlerce uğraştıktan sonra hazırladığım ürünleri servis tabaklarına yerleştirip süslemeye başladığımda ve çeşit sayısı arttıkça keyfim yerine geliyor……. 

Dünya mutfaklarından tarifler deneyip eşim, kardeşlerim ve arkadaşlarım tarafından beğenilince, tam Antony Bourdain veya Massimo Bottura gibi michelin yıldızlı restoran şeflerinden biri gibi kendimi hayal edebilme hadsizliğine erişirken sevgili oğullarımın istisnasız eleştirilerini duyunca kendime geliyorum ve bütün havam sönüyor....
Eşim, kardeşlerim dahil bütün erkekler annelerinin yemeklerinin hayranı oldukları halde sağolsun iki oğlum da   benim yemeklerimi eleştirme konusunda biraz acımasızlar.......
Neyse canlarımın dedikodusunu yapmayı bırakayım da, geçen haftasonu ağırladığım misafirlerime yaptığım güzel mamaların fotoğraflarını paylaşayım bari........

 

  

Not: Cupcake süslemesinde bana yardım eden sevgili İzmirli ve kuzucuklara çok teşekkür ediyorum……..