Bugün benim doğum günüm.....
Ne
ilginç bir tesadüf ki, dün gece çok çay içmemin yan etkisi olarak uykum kaçınca sosyal medyada gezinirken saat 01.30'da (yani bugün) 85 yaşındaki amcamın facebook sayfasında; ismini birinci ismim olarak taşıdığım babaannemin fotoğrafını hayatımda ilk defa gördüm ve
tahmin edemeyeceğim kadar çok etkilendim……
Eskiden
fotoğraf çektirmek şimdi ki gibi kolay değildi, çok zengin ve meraklı kişilerin
fotoğraf makinesi olurdu ancak. İnsanlar genellikle özel günlerinde veya senede bir
iki defa fotoğrafçıya (sonraki yıllarda stüdyoya) giderek fotoğraf çektirirlerdi....
Bu nedenle babaannemin de hiç fotoğrafı çekilmemiştir diye düşünmüş ve hayatının
zor sınavlarla geçtiği anlatılan babaannemi hep merak etmiştim……
Bu fotoğraf çok kıymetli benim için......
Bu fotoğraf çok kıymetli benim için......
İnşallah
kaderim ve ömrüm benzemez babaanneciğime……
Allah
rahmet eylesin, mekanları cennet olsun…….
Hayalcinin Arkadaşı, iyi ki doğmuşsun, iyi ki varsın, iyi ki blog yazarısın. Sağlık ve huzurla nice yaşlara:)
YanıtlaSilBu fotoğraf var ya çok etkiledi beni biliyor musun? Ana oğul, yan yanalar ve hiç temas yok. Ne anne oğluna sarılmış veya koluna girmiş ne oğul... Öyle... Birbirlerine dokunmadan durmuşlar. Annenin elleri rahminin üstünde duruyor üstelik. Ellerini nereye koyacağını bilememiş, eller kendiliğinden oraya gitmiş sanki.
Oğlu ise, eller yanda, kaşlar çatık. Kızgın değil de genel ifadesi öyle sanırım. Hüzünlü ikisinin de ifadesi.
Sıcak bir mevsim olmalı. Anne baş örtüsünü bağlamamış. Veya devlet memuru oğlunun yanında daha hoş görünmek mi istedi acaba? Kimbilir bu fotoğrafı çektirirken, neler geçiyordu ikisinin de zihninden? Kimbilir ne yaşanmışlıklar var, bu fotoğrafta bile hissedilen? Kimbilir?
Hey! Sen biliyorsundur belki... Yazmalısın. Nur içinde yatsınlar. Sana ömür katsınlar:)
Öncelikle teşekkür ederim güzel dileklerin için......
YanıtlaSilFotoğrafın etkileyiciliği çok yüksek gerçekten...... Uykum kaçtı, sabaha kadar mevcut bilgilerimle yorumlamaya çalıştım.....
Tahminen ikinci dünya savaşı yıllarında çekilmiş bu fotoğraf, buna rağmen gayet düzgün giyinmişler. Arkada çam ağacı var ve etraflarında başka kişiler var, ben onları kırptım.
Çok sevdiği ama orta okul, lise, üniversite derken ve başka nedenlerle hep hasret kaldığı annesiyle baş başa bırakmak istedim babamı.....
Hüzün artırıcı müziği de dinlemişsindir eminim......
Üzerinde kırlangıç fırtınası yazan takvimlerde
YanıtlaSilParça kumaştan yapılmış seccadelerde
İmamesinin püskülü kokan tespihlerde
Özledim seni Asiye babaanne
Her siyah beyaz fotoğraf beni hep hüzünlendirir. Bizimkiler gibi hep mutluluk, neşe
YanıtlaSililan etmiyorlar çünkü. Bir de yakınların ve dünyada olamayanların
bilinmedik resmine rastlayınca neler hissedilir tahmin edebiliyorum.
Allah rahmet eylesin. Yeni yaşınız kutlu olsun, sağlık ve huzur getirsin..
Buket hanım,
YanıtlaSilteşekkür ediyorum, Allah hepimize sevdiklerimizle birlikte sağlıklı, huzurlu, mutlu ve güzel günler göstersin.....
Siyah beyaz fotoğrafların çoğu hüzünlü gerçekten....
Ya o yıllarda insanlar mutluluklarını neşelerini saklayıp (olmayanlar üzülmesin diye) ciddi olmanın daha erdemli bir davranış olduğunu düşünüyorlardı ya da dört büyük savaştan çıkmış, acılar çekmiş ve izlerini taşıyan bir nesildi onlar....
Allah gani gani rahmet eylesin....
Mekanları cennet olsun.
YanıtlaSilSana da sevdiklerinle sağlıklı, mutlu bir ömür diliyorum. Birlikte nice yıllar geçirelim, torunlarımızı sevelim, gelinlerimizin dedikodularını yapalım!!..........
İnşallah canım......
YanıtlaSilDamadın dedikodusunu yapmayız, belki annesinin (azıcıcıkkkk)......