Müziğin Tılsımı

 

 

 

Haftaya Pazartesi gününün tüm ciddiyetiyle başladım bu sabah.  Kendimi işime vermiş çalışırken uzaklardan yumuşacık ama tılsımlı bir melodi geldi kulağıma.....

Bir Julio Iglesias şarkısı, "Nathalie" ….
Gerçekten kadife sesi ve İspanyolcayı anlamasanız bile  tınısından romantik olduğunu hissettiğiniz kelimeleriyle ….

 

Beni aldı taaaa üniversite günlerime götürdü….. Geleceğe ürkerek hazırlanan, şaşkın ve sırılsıklam aşık bir genç kızı hatırladım aniden….

  

 

 

 

  

Sevdiğim başka bir şehirde, benden kilometrelerce uzaktaydı…..

Onu hem çok özlerdim  hem de çok merak ederdim, ne yapıyor o da beni düşünüyor mu, bu şarkıyı duyduğunda o da aynı duyguları hissediyor mu diye……

Onun sesini duyabilmek, onunla konuşabilmek için şehirlerarası jetonlardan alırdım, cebimdeki para kaç tanesine yeterse artık bazen beş  bazen sekiz tane olurdu….

Jeton aldıktan sonra şehirlerarası konuşulabilen telefon kulübesi bulurdum ve en az on kişilik bir kuyruğa girerdim…..

 

 

 

 

 

Kış mevsimindeysek İstanbul’un nemli soğuğu iliklerime kadar işlerdi, ama olsun az sonra sevdiğimin sesini duyacak olmanın heyecanıyla kendimi çok iyi hissederdim.

Sıra bana geldiğinde numaraları bıkmadan usanmadan tekrar tekrar çevirmeye başlardım, çünkü şehirlerarası telefon hemen bağlanamazdı, garip sesler çıkardı ahizeden ya da meşgul sesi…. Kuyruktakilerin kapıyı tıklatmalarını duymazdan gelirdim. Sonra nihayet yurdun telefonu açılırdı, santral görevlisine sevdiğimin adını söyledikten sonra anons sırasında beklerken kalbim hızla çarpardı.....  Bu arada jetonlar takır takır  giderdi, konuşmak için son üç jeton kalırdı sadece…..

Nerelerden nereye geldi teknoloji, hiç kimse böyle heyecanlar yaşamıyor şimdi, ya da zorluklar….

Önce elimdeki android telefondan görüntülü olarak sevdiğimi arayıp o günleri hatırlatayım ve akşama da evde nostaljik olarak Julio Iglesias  dinleyelim bari….