Şehirlerarası Otobüs Yolculuğu

 

 

Eminim üzerine en çok yazı, hikaye, roman, senaryo yazılan konulardan birisi yol ve yolculuk halleridir. Özellikle de şehirler arası otobüs yolculuğu çok komplike bir süreçtir.
Şehirlerarası otobüs yolculuğunu arafta olmaya benzetiyorum ben. Arkanda geçmiş, önünde varılacak bir yer ama sen otobüs koltuğunda yumak gibi oturmuş ve değişik bir haleti ruhiye içindesin, neredesin hangi frekanstasın sen bile bilmiyorsun……
Tıpkı grip olmak gibi garip bir durum......
Yolculuk halim normal halimden çok farklıdır, hani derler ya “bir insanı tanımak için beraber yolculuk etmek gerekir”, bu beni tanımak için pek uygun değil sanırım çünkü yolculuk halinde yanımda tanıdığım, sevdiğim insanlar olsa bile hiç konuşmak istemem, biraz kitap okur, biraz müzik dinler ama çokça düşünürüm…….

Bu nedenle otobüs yolculuğunu yalnız yapmaktan hoşlanırım, yanımda genç, yaşlı kim oturursa otursun sadece gülümseyerek selam verir ve hayal alemine dalarım. Bazen benim yaşlarımda veya daha büyük hanımefendiler sohbet etmek için girişimde bulunurlar, ama ben öyle dalgın olurum ki vazgeçmek zorunda kalırlar. İnanın kendimi beğenmişliğimden değil, benim yol halim bu. Yanımdaki gözümün nuru, canımın içi bile olsa o çok konuşkan ben gider sus pus bir insan olurum.
Üç dört ayda bir şehirlerarası otobüs yolculuğu yapmak bana hayat muhasebesi yapmak açısından iyi geliyor.....

Herkese hayırlı yolculuklar......