Canım
bir şey yapmak istemiyor, enerji yoksunluğu çekiyorum bir süredir….
Daha
doğrusu her zaman heyecanlı hedefleri olan, kıpır kıpır (eşşek gibi) çalışan ben,
bu aralar tembelim biraz, hiç hırsım kalmadı.
İşin ilginci, keyfim yerinde çok şükür….
“Hayat boş, geç bunları” kafasındayım, neden
acaba?…..
Bu
hem iyi hem de kötü bir şey….
İyi
bir şey olarak nitelendirirsek; zaten Mevlana, Yunus Emre ve daha birçok
mutasavvıfın sözleri bu hiçlik halini işaret ediyor, yani tekamül etme (kemale erme) gibi bir
durumda mıyım yoksa?
Kötü
bir şey olarak nitelendirecek olursak eğer; hırs, hedef olmazsa hayatın ivmesi
azalıyor, bir sakinlik bir miskinlik çöküyor insanın üzerine….
Sakın kimse "buna kış depresyonu denir" filan demesin, uzun süredir bu
hallerdeyim çünkü…...
Evet, bu aralar
yüzünü çok az gösteren güneşin
ışığından ve sıcaklığından mahrum kalmamın da bir miktar etkisinin olabileceği
doğrudur….
Ama bir miktar….
Aklıma komplo teorileri gelmiyor değil, hani hırsımı
ve çalışma azmimi azaltacak ne gibi bir şeyden etkilendim böyle diyorum
kendi kendime….
Gerçi
işyerimdekilerin benden şikayet ettikleri bir durum veya iş performansımda azalma filan yok, herkes memnun
gözüküyor. Hatta fikir danışan, beraber iş yapma konusunda projeler getirenler
oluyor ama ben heyecan duymuyorum, duyamıyorum…..
Bizim
oralarda şöyle derler bu duruma “oynamıyorum işte, hevesim kaçtı”……
İşte benim yıllardır ruh halim:)
YanıtlaSilHırslı olduğum konular neler diye düşünüyorum da mesleki anlamda
hiç yok. iş güç, hobi, yeme içme, giyme acaba ne de hırsım var
diye düşünüyorumda bilemiyorum. hırs duygusundan ne anladığımıza
da bağlı. oldukça miskin haldeyim zaten, hırslı değilsem de işimi
yapmıyor değilim ama karakter olarak böyle değilim belki bundan herşey.
Sevgili Buket hanım,
SilHiperaktif, pozitif yaklaşımlı ve mızıldamayı sevmeyen bir insan olmama rağmen ya yaşlandım ya da bazı insanların kötü kalpliliklerinden sıkıldığım için hevesim kaçtı gerçekten.....
Emekli olmayı şimdilik öteliyorum....
Ev hayatı, yemekler, BLOGGER'lık, edebiyat, müzik, tiyatro ve de Evliya Çelebi gibi seyahate devam.....
Merhaba blogunuzu takibe geldim bloguma beklerim
YanıtlaSilTeşekkürler....
Silİşte böyle boş vermişlik, hevesimin kaçtığı hallerimde bana ne iyi gelir biliyor musun?
YanıtlaSilVermek...Gerçekten:)
Ama öyle böyle değil. Abartarak,içimden "ay napıyorum bennn!" diyerek vermek. Aklımla değil de gönlümle vermek. Müthiştir.
Sevgili Hayal Kahvem,
Silben vermekten de bazen sıkılıyorum, kendimi aptal zannediyorum bazen. Allah rızası için yaptığımı biliyorum ama ben de sıradan bir insanım işte.....
Hay canına:) Hiç bir şey sıkıntımı geçirmiyor diyorsun öyle mi? Ne diyeyim bilemiyorum. Çünkü hiç bu denli sıkıldığımı hatırlamıyorum. Şimdi düşündüm de...
SilHatta sıkılmayı da bilmiyorum. Öğretir misin Hayalcinin Arkadaşı? Çok özendim. Öğrenmek istiyorum.
Gel biraz da Ankara'da çalış o zaman.....
SilBenim bu küntlüğümün nedeni burada deniz olmadığından. Şööööyle ciğerlerime deniz havasını, iyot kokusunu doldursam geçecek belki.......
Hırs karanlıkta bırakır insanı.Hayatın tek anlamı olan anı yaşatmaz.Geçmişte ya da gelecekte yaşatır.Yaşadığın şey anlamsızlık değil bence hayatı izleyerek daha iyi anlamak ve o anları kaçırmamak.
YanıtlaSilAynen öyle oldu sevgili Sarı Mavi....
SilYakinen (kuşkusuz, şüphesiz, katiyetle anlamında) bildiğiniz gibi.....
Peygamberimizin söylediği gibi Hiç ölmeyecek gibi dünya için, yarın ölecek gibi ahiret için çalışmalıyız. Ne aşırı hırs olmalı, ne de boş vermişlik.
YanıtlaSilAynen öyle İzmirli, ama biz de Allah'ın garip bir kuluyuz....
SilHer iş için uygun olan zamanı kollamak ve akıllı dostlara danışmak iyidir, insan, tam iş göreceği sırada tembellik ederse, o uygun zamanı bir daha bulamaz.
YanıtlaSilFirdevsi
Canım ,
YanıtlaSilolur böyle zamanlar.İçindeki otokontrol hemen terapiye geçer. Yalnız yazıdaki (eşşek gibi) yerine ( karınca gibi )' yi ben daha çok yakıştırdım. ( yazına müdahale etme niyetim yok, sana o kelime daha çok yakışıyor )
Sevgili Jasmin,
Silevet böyle zamanlarda içimizdeki terapiste çok iş düşüyor.
Pardon, benim ağzım biraz bozuk, sizin gibi zarif hanımefendilerin beni takip ettiğini unutuyorum bazen....
Bende de var bu duygular. Ve çok da rahatsız değilim ben de.
YanıtlaSilBloğuma hoş geldiniz Yolcu,
YanıtlaSilyaşama sevinci güzel bir duygu aslında.
"Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya çalış, yarın ölecekmiş gibi de ahirete çalış."